Wat moet ik hier aan wennen zeg...

Naast dat je te maken hebt met nieuwe collega’s, nieuw kantoorpand, je hoort de hele tijd een andere taal moet ik ook wennen aan:
- Meer te lopen, ik mis mijn auto al is het alleen maar voor de boodschappen nu al
- Elektrisch koken, altijd gas gedaan, en ja er zit een duidelijk verschil in
- Nauwelijks zonneschijn, welgeteld 3 minuten in de zon gestaan sinds ik hier ben, alleen maar bewolkt, regenachtig en zelfs sneeuw
- Het eten smaakt zelfs anders ook al is het hetzelfde. Zelfs gewoon kraanwater smaakt anders.
- Het Zweedse toetsenbord. En dat ga ik op een gegeven moment wel aan wennen, maar mijn Tablet heeft het normale NL toetsenbord, mijn NL telefoon heeft een versimpelde versie ervan en oh ja, mijn werktelefoon heeft ook bepaalde toetsen anders... Het is een struggle ineens met 4 verschillende toetsenborden. Regelmatig dus controleren van wat ik typ. Voornamelijk zit het hem in de ? en de, -, : en ’.
- Je moet hier een wasmachine ‘ reserveren’. Ik kan dus niet wassen wanneer ik wil, maar alleen op tijdstippen die nog vrij zijn die reserveren en dan pas wassen.

En zo zullen in de loop van de tijd wel meerdere dingen zijn waar ik enorm aan moet wennen. Maar goed, de eerste week hebben we weer overleefd. Eerst het concert van Kensington nog gehad in Antwerpen, and it was awesome!! Daarna geslapen in een hotel, waar ik wel wat lampenkappen miste, maar enfin… qua slapen prima. Volgende ochtend terug naar NLD, koffers halen en op naar Schiphol. Daar een discussie gehad want ja de 2e koffer was niet ingeboekt terwijl ik dat toch duidelijk had aangegeven dat ik dat wilde (iets met 5 maanden weg gaan, en 2 seizoenen hebben). Na 2 keer in de zelfde rij toch maar de 2e koffer bijbetaald; de declaratie is onderweg nu. Sta je daarna in de controle rij en kom je Guus Meeuwis tegen. Zijn vriendin was er ook, maar die herkende ik alleen en wist ik niet qua naam... Na de check op naar de gate, en ik weet niet hoe het kon.. maar had nog maar 5 minuten voordat je kon boarden.. Tijd vliegt soms enorm! Allemaal in een busje gepropt, naar een cityhopper vliegtuigje naast een meneer zitten die 3 keer zo breed was en enorm snurkte zat ik toch 1 uur en 10 minuten later in Gothenburg. Enorme mist, wat ik enorm jammer vond want ik kon dus niet makkelijk vanuit het vliegtuig omgeving checken. Anyway, de horde mensen volgen naar de bagage band en wachten op de koffers. En dan ineens weet je dat je in Zweden staat: Volvo reclame everywhere! Maar mijn koffers kwamen snel, bordjes Taxi zijn godzijdank ook in elke taal hetzelfde volgen in een Taxi zitten en op naar het appartement. Mijn chauffeur deed echt zijn best om goed engels te babbelen, en het ging best aardig. Eenmaal bij het appartement eventjes wachten op de HR-Manager van Zweden die met mijn sleutels kwam. Eenmaal dat ik die had begon het drama van het zoeken naar een supermarkt. Waarom ik per se naar de Lidl supermarkt 1,8 km verderop om 17.00 uur naartoe wilde snap ik nog steeds niet! Ik ben gaan dwalen voor 2 uur waarbij ik uiteindelijk ben beland bij een Turkse zaak die een pizza verkocht. Tussendoor ging het natuurlijk nog hard waaien, regenen en uiteindelijk ook sneeuwen. Ik was doorweekt toen ik thuis kwam. Welkom in Zweden! De volgende dag is het me alsnog gelukt om de supermarkt te vinden, en ook 1tje die maar op 300 meter afstand is.

Die maandag de 27ste begon mijn eerste werkdag. Mijn nieuwe manager haalde me thuis op, gaf me nog een kleine rondleiding met de auto en toen gingen we naar kantoor waar ik handjes heb geschud met zo’n 30 man en ik uiteindelijk 2 namen heb weten te onthouden... De hele week was beetje wennen aan de nieuwe mensen, de nieuwe taal (stiekem probeer ik het een beetje te leren, maar aangezien ik geen talenknobbel heb vind ik het enorm lastig), de gewoontes (een uur lunchpauze, waarbij je dus ook daadwerkelijk naar restaurantjes gaat om warm eten te halen... dat in vergelijking met je bammetjes achter je PC eten...) maar ook het OV. Lekker knus met zijn allen in de zelfde tram naar het werk... Maar goed, die woensdag de 1ste kwamen 2 meiden van Kuehne + Nagel Servië, die een project gaan ondersteunen en zij zijn hier in Zweden voor 3 maanden. Altijd leuk dat je dan niet als enige de ’nieuwkomer’ bent. Ik ben ook samen met hun en hun managers wezen uit eten, supers lekker!!
Ik werk dan zelf in een kantoorpand, KN heeft 1 verdieping ervan, maar daarnaast zijn er nog 3 magazijnen iets buiten de stad. 1 van die locaties gaat ‘Live ’ midden April, en daar zijn we al geweest om ook eventjes te kijken. Ze moeten nog best veel doen en het is allemaal best stressen om deze deadline te halen, maar het komt zekers goed daar. Een jaar geleden zat ik in precies hetzelfde straatje met Utrecht, en dat is ook goed gelukt. Weet dus wel hoe het voelt voor hun :) Hun implementatie is alleen al een half jaar bezig, en ik was toen 1 maand voor de live-datum beetje begonnen. Het verschil moet er wezen!

Voor de rest is het qua werk nog allemaal een beetje wennen en zoekende, maar langzaam en zeker kom ik er we :) Ik heb niet echt de functie waar wordt gezegd dit en dat moet je precies doen. Het is dus nog allemaal best vaag, maar de uitdaging vind ik nog wel steeds leuk.
Alleen mijn eerste hele weekend in Zweden is anders verlopen dan verwacht. Snert verkouden geworden, en op dit moment ben ik nog niet 100% beter. Gisteren zelfs een dagje ’thuis’ gewerkt. Tussendoor geslapen. Mijn manager was er toch niet, en de IT moest mijn e-mail configureren op mijn werktelefoon, maar dat gaat dus niet zo makkelijk.
Serieus, ik heb dadelijk minimaal weer een dag nodig met IT om alles weer terug te zetten in NLD netwerk. Ben nu dus getransferd van het NLD netwerk naar het Nordic netwerk, en daarbij ging de configuratie nog niet helemaal soepel. Pas vandaag kregen we het allemaal werkend naar behoren. Alhoewel, die mailtjes die nu ook op je telefoon binnen komen in de avonduren of je daar nou zo blij mee moet zijn... stiekem kijk je er naar... Al moet ik ook zeggen dat ik de laptop van het werk nu ook gebruik om dit verslag te typen. Gaat toch iets soepeler dan mijn tablet 

Volgende keer zal ik foto’s van het appartement en de omgeving erbij doen. Nu is het en te donker voor het appartement-gedeelte en de omgeving moet ik nog verder bekijken. Zo boeiend is het niet waar ik zelf woon. Allemaal flatgebouwen (maximaal 7 à 8 verdiepingen hoog), en woon dus bovenop een heuvel. En het uitzicht is tegen een andere flatgebouw. Maar goed, de stad is waarschijnlijk wel iets beters 

To be continued!